Opgegroeid in een sekte in een ouderlijk gezin, waarbij er veel gebeurde wat nogal wat trauma’s opgeleverd heeft. Vanaf jonge leeftijd voelde ik dat er bepaalde dingen niet helemaal klopte. Ik kon daar geen vinger op leggen, want Ik was te jong om te begrijpen wat er gebeurde.

Op 6 jarige leeftijd heb ik mijn vader langdurig moeten missen, maar door mijn moeder het leven moeilijk aankon met 3 opgroeiende kinderen. Als oudste dochter kreeg ik verantwoordelijkheid te dragen die niet paste bij mijn leeftijd. Mijn overleving was, dat ik in gedachte leefde in een andere wereld. Ik was wel aanwezig maar was er niet bewust. 

In een sekte opgroeien betekende voor mij, dat ik in verschillende werelden leefde. De wereld van de sekte, en een totaal andere wereld daarbuiten. In verschillende werelden leven was verwarrend voor mij. Ik had iedere dag verschillende “petten” op. Omdat de “pet” van de sekte wereld niet de “pet” was die mij paste, ging ik mij afzetten tegen Iedereen en alles om mij heen. Ik kon en mocht niet zijn wie ik werkelijk was. Dit betekende voor mij, dat ik niet gezien en gehoord werd. Ik deed er niet toe. Dit gevoel heb ik een lange tijd met mij meegedragen. Doordat deze last te zwaar was voor mij, heb ik een pijnlijke reuma ontwikkeld. Deze last die ik jarenlang met mijn meedroeg, heeft en keerpunt gekregen toen mijn ouders en zusje in de anderhalf jaar tijd kwamen te overlijden. De destructieve patronen in mijn ouderlijke gezin kwam ik onder ogen tijdens de ziekte van mijn moeder. Alle pijn en trauma’s kwamen weer naar boven en deed mij realiseren dat ik het anders wilde gaan doen. Met behulp van lieve mensen om mij heen (zowel professioneel als privé) was het een zoektocht naar mijzelf. Dit deed mij beseffen wie ik werkelijk was en wilde zijn.